„Jerzy Wójcik. Sformowana energia”. Wystawa przygotowana przez Muzeum Kinematografii w Łodzi. Dofinansowana ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego,  główni partnerzy: Filmoteka Narodowa oraz Studio filmowe Kadr. Na wystawę składa się bogaty materiał ilustracyjny wielkoformatowych plansz obrazujących dokonania twórcze tego wybitnego operatora filmowego.

Jerzy Wójcik. (ur. 12 września 1930 w Nowym Sączu). Operator filmowy, reżyser, autor scenariuszy filmowych i teatralnych. Jeden z najwybitniejszych polskich filmowców. Międzynarodową sławę zyskał w latach „polskiej szkoły filmowej”, jako współtwórca największych sukcesów artystycznych polskiego kina lat 50. i 60. Sztuka operatorska Jerzego Wójcika charakteryzuje się bardzo ascetyczną, klasyczna formą niespotykaną u innych operatorów. Cechuje ją umiejętność pokazania złożoności relacji pomiędzy człowiekiem a otaczającym go światem. Absolwent wydziału operatorskiego PWSF w Łodzi, którą ukończył w roku 1955. Dyplom w roku 1964. Jako operator zadebiutował w filmie Eroica Andrzeja Munka (1958). Następnie realizował m.in. zdjęcia do filmów Popiół i diament (1958) Andrzeja Wajdy, Matka Joanna od Aniołów (1961) i Faraon (1966) Jerzego Kawalerowicza, Westerplatte (1967) Stanisława Różewicza i Potop (1973) Jerzego Hoffmana. W latach 60. współpracował z reżyserami jugosłowiańskimi. Wyreżyserował dwa filmy fabularne – Skarga (1991) i Wrota Europy, (1999) - do których napisał również scenariusze. Od lat 70. zajmuje się także reżyserią telewizyjną - stworzył kilka spektakli teatru TV, mi. in. Joanna d’Arc (1976) i Relacja (1977). Jest autorem scenariuszy dla teatru TV oraz Teatru Adekwatnego. Jego dorobek twórczy obejmuje ponad trzydzieści filmów fabularnych.

W latach 1981-1982 wykładał sztukę operatorską na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, a od 1984 wykłada na Wydziale Operatorskim PWSFTviT w Łodzi. Jest profesorem sztuki filmowej /1988/.

Za swoją twórczość był wielokrotnie nagradzany, m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), nagrodą "Vitae Valor" za całokształt twórczości na III Festiwalu Filmowym "Vitae Valor" w Tarnowie (2003), nagrodą za całokształt twórczości "Golden Camera 300" na MFF Sztuki Operatorskiej im. braci Manaki w Bitola w Macedonii (1999), nagrodą "Platynowe Lwy" za całokształt twórczości na 37. Gdynia Film Festival (2012), Polską Nagrodą Filmową "Orzeł" w kategorii: Nagroda za Osiągnięcia Życia; za rok 2008 (2009), a wcześniej szeregiem nagród za zdjęcia do filmów i za reżyserię spektakli teatru TV. W roku 2002 odsłonił swoją gwiazdę w Alei Gwiazd na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi. Jest honorowym przewodniczącym Stowarzyszenia Twórców Obrazu Filmu Fabularnego. W roku 2006 ukazała się książka Labirynt Światła jego autorstwa, zawierającą przemyślenia i wspomnienia zawodowe.