KOŁO GOSPODYŃ WIEJSKICH BOCHOTNICA
Inicjatorkami i założycielkami KGW w Bochotnicy były nieżyjące już od dawna nauczycielki: Barbara Piórowa i Maria Serwatowska. Pierwsze zebranie założycielskie dwunastu kobiet odbyło się wiosną 1923r. Pierwszą przewodniczącą Koła była Rozalia Pochodyła. Kobiety prowadziły wówczas ożywioną działalność kulturalną, oświatową, społeczną i gospodarczą. W czasie wojny niosły pomoc ludności wysiedlonej i polskim żołnierzom. Po wojnie wznowiły swoją pracę. Zmieniły się warunki i zadania, pozostał ten sam zapał, entuzjazm i chęć zmiany na lepsze w domu, we wsi, w swojej małej ojczyźnie. A więc kursy, pokazy, szkolenia, wycieczki. Spotkania okolicznościowe z różnych okazji - śmiech, humor rodzinny nastrój, miła atmosfera, wspólne śpiewanie pieśni dodawały sił do dalszej pracy. Osobny rozdział w pracy Koła stanowi działalność Zespołu Śpiewaczego. Wielkie słowa uznania zyskały nieżyjące już kierowniczki zespołu - Helena Łukaszczuk i Helena Babinicz. Obecnie zespół prowadzi Lucyna Chudy. Zespół Śpiewaczy występuje na uroczystościach gminnych, powiatowych, wojewódzkich, umila pobyt kuracjuszom w nałęczowskich sanatoriach. Dawał koncerty we Francji w Longueau, na Węgrzech w Nyiracsad'e. Od wielu lat akompaniuje zespołowi Ryszard Szot. Obecnie doszli dwaj panowie: Józef Chudy na bębenku i Leszek Mirosław na klarnecie. Zespół posiada w swoim repertuarze pieśni ludowe, piosenki i wiersze okolicznościowe, skecze, inscenizacje. Słowa uznania należą się Zofii Żywickiej. Wspaniały zmysł obserwacyjny pozwala jej dostrzegać wiele ludzkich przywar i grzeszków, by potem ciepło, z uśmiechem wykpiwa je w swoich wierszach i piosenkach. Ksiądz proboszcz Marek Czerko udostępnił kobietom nieodpłatnie trzy pomieszczenia w organistówce. Własnymi siłami przeprowadzono remont. W jednym z pomieszczeń urządzono izbę pamięci. Opustoszały stare szafy, szopy, strychy i stodoły w Bochotnicy. Zebrane eksponaty można oglądać w świetlicy. Koło jest najstarsze w gminie i jako jedyne posiada swój sztandar. A prezesuje członkiniom od 21 lat Maria Kamola. Swoim taktem, życzliwością,niezwykłym poczuciem humoru i umiejętnością kierowania pracą dużej grupy kobiet sprawia, że praca w kole przebiega sprawnie, bez zatargów czy kłótni. Wszystkie ważniejsze wydarzenia z życia Koła znajdują się w kronice, którą można oglądać w izbie pamięci.
KOŁO GOSPODYŃ WIEJSKICH BRONICE
Inicjatorką i założycielką KGW w Bronicach była nieżyjąca już od dawna kierowniczka tutejszej szkoły Maria Cichowska. Pierwsze założycielskie zebranie kobiet odbyło się wiosną 1932r. Życie kulturalne wsi w okresie międzywojennym skupiało się wokół szkoły. Kobiety prowadziły ożywioną działalność kulturalno - oświatową, gospodarczą i społeczną. Uczyły się śpiewać, haftować, brały udział w kursach, uroczystościach, przygotowywały sztuki teatralne. Wojna i okupacja przerwały działalność Koła. Po wojnie wznowiły działalność. Trzeba było budować życie od nowa. Wznowił działalność teatr dramatyczny pod kierownictwem Stefana Duraka. Za pieniądze uzyskane z przedstawień dobudowały jedną klasę, ogrodziły szkołę, zakupiły sprzęt sportowy. Organizowały i nadal organizują kursy, pokazy, szkolenia, odczyty, filmy związane z pracą kobiet na wsi, w domu, w polu, w zagrodzie itd. Czynnie włączają się do prac na rzecz swojej wsi, gminy itp. Dużą rolę odgrywają wycieczki. Kobiety poznawały piękno kraju ojczystego, zabytki miejsca sakralne, oglądały sztuki teatralne. Bardzo ważne miejsce w pracy Koła stanowi Zespół Śpiewaczy „Broniczanki” (dawniej był jeszcze taneczny). Repertuar to pieśni ludowe związane z naszym regionem, piosenki ,wiersze i skecze okolicznościowe, inscenizacje itd. Zespół uświetnia swoimi występami uroczystości gminne, powiatowe, wojewódzkie, bierze udział w dożynkach. Dawał koncerty we Francji w Longueau, na Węgrzech w Nyiracsad'e. Początkowo akompaniował Sylwester Chudy, potem Ryszard Szot ,a obecnie „Kapela Nałęczowska” w składzie: Ryszard Szot- akordeon, Józef Chudy- bębenek, Leszek Mirosław- klarnet. W 1995 r. powstał w Bronicach Zespół Obrzędowy. W jego skład wchodzą członkinie KGW, członkowie OSP, dzieci i młodzież. Zespół przygotowuje obrzędy i zwyczaje ludowe tkwiące korzeniami we własnej wsi i najbliższej okolicy: „Wigilia w Bronicach”, fragment wesela „Błogosławieństwo”, „Chrzciny w Bronicach”. Przedstawienia te były pokazane na scenie NOK, w czasie imprezy „Obrzędy i Zwyczaje Ludowe”. Zespół reprezentował woj. lubelskie na scenie w Tarnogrodzie, w Stoczku Łukowskim, w Końskowoli. Zespoły otrzymują liczne dyplomy, odznaczenia, nagrody rzeczowe i pieniężne. Obydwoma zespołami opiekuje się Lucyna Chudy. Członkiniom prezesuje od 20 lat Rozalia Kruk. Swoim wielkim zaangażowaniem, taktem, życzliwością niezmordowanie tworzy dalszą historię Koła i wspaniale wpisuje się na kartach kroniki.
Prezeski KGW Bronice od 1932 r.: Cichowska Maria, Katarzyna Lenarciak, Kazimiera Durak, Ludwika Głos, Zofia Zarzycka, Barbara Głos, Zofia Pardyka, Maria Serafin, Rozalia Kruk - obecna prezeska Koła.
KOŁO GOSPODYŃ WIEJSKICH PIOTROWICE MAŁE
„Ziemianki” (1926 r.) to pierwsza organizacja społeczna zrzeszające kobiety wiejskie z naszej wsi. Dwa lata później w 1928 r. powstało Koło Gospodyń Wiejskich. Założycielkami były panie: Apolonia Pałka i Katarzyna Głos. Kobiety organizowały szkolenia, wycieczki, różnego rodzaju kursy, dożynki, zabawy taneczne. Działał też teatr wiejski. Wybuch II wojny światowej nie przerwał pracy Koła. Kobiety organizowały zbiórki żywności, udzielały pomocy wysiedleńcom , partyzantom, ludziom samotnym, skrzywdzonym przez wojnę. Po wojnie, kobiety z zapałem przystąpiły do pracy. Nowa rzeczywistość ,nowe działania, nowe inicjatywy i wielki zapał członkiń sprawiały, że życie we własnych domach, we wsi, w gminie stawało się lżejsze. Świadomość, że same możemy zmieniać nasze warunki dodawała sił do pracy. Spotkania z agronomami rolnymi, lekarzami medycyny, lekarzami weterynarii itp. wzbogacały naszą wiedzę. Kobiety łaknęły wszelkich nowości. Organizowano więc znowu kursy, szkolenia, pokazy: np. kurs robótek ręcznych, racjonalnego żywienia, garmażeryjny, uprawy warzyw mało znanych, uprawy grzyba boczniaka, dekoracji stołu itp. Zdobyta wiedza pozwalała brać udział w konkursach i zbierać nagrody. Zakupiono 60 kuchenek gazowych i zainstalowano je w domach członkiń KGW. Powróciłyśmy do organizowania wycieczek krajoznawczych i pielgrzymek do miejsc świętych nie tylko dla członkiń, ale dla wszystkich chętnych mieszkańców naszej wsi. W 1997 r. Burmistrz Nałęczowa przekazał na rzecz KGW jedno pomieszczenie w podziemiach szkoły. Zorganizowałyśmy tam „Izbę Pamięci”. Wiele eksponatów służących dawniej w życiu codziennym mogą oglądać wszyscy chętni mieszkańcy naszego regionu, a nauczycielom służą jako pomoce dydaktyczne na lekcjach. Jest to też miejsce naszych spotkań i okolicznościowych imprez. Przy kawie, herbatce opowiadamy o naszych radościach i bolączkach. Dzięki staraniom KGW w 2000 r. została odnowiona historyczna kapliczka, na której są wyryte daty powstania różnych organizacji społecznych w naszej wsi. Organizujemy też lecia naszego Koła, by powspominać o tym, co już było, co jest i co będzie w przyszłości. Prezesuje członkiniom od wielu lat Genowefa Wójciak ciesząca się wielkim autorytetem we wsi. Niezwykle życzliwa, uśmiechnięta, potrafi kierować swoim zespołem. Dzieje Koła spisane są naszej w kronice.
KOŁO GOSPODYŃ WIEJSKICH SADURKI
Koło Gospodyń Wiejskich w Sadurkach powstało w 1955 r. Założycielką była Stefania Caboń z Bochotnicy. Pierwszą przewodniczącą została Maria Łojca. Po 15 latach jej miejsce zajęła Zofia Gryta. Kierowała Kołem do 1991 r. W tym roku na czele kobiet stanęła Henryka Saba i trwała na tym stanowisku do 2009 r. Przedwczesna śmierć przerwała ożywioną działalność Koła. Kobiety w Sadurkach prowadziły różnorodną działalność od kulturalno-oświatowej po gospodarczą. Zdobywały wiadomości i umiejętności na kursach i szkoleniach (np. kurs szycia, gotowania, masarski, wychowu kurcząt itd.). W początkowym okresie działalności kobiety organizowały zabawy taneczne w remizie strażackiej i w szkole. Organizowały wycieczki turystyczno-krajoznawcze, poznawały piękno kraju ojczystego. Uczestniczyły w pielgrzymkach np. do Lichenia, Świętej Lipki itd. Koło posiada Zespół Śpiewaczy. Repertuar zespołu to pieśni ludowe, biesiadne, patriotyczne, okolicznościowe. Wiele tekstów stworzyła Henia Sabowa, fantastyczna solistka zespołu, wspaniały, silny głos przyciągał widzów, a teksty zawierające dużą dozę humoru pozwalały na nawiązywanie kontaktu z publicznością. Zespół występował na uroczystościach gminnych, powiatowych i wojewódzkich. Śpiewał w sanatoriach nałęczowskich, na dożynkach , w Kazimierzu. Działa też Teatr Obrzędowy. Dawne zwyczaje i obrzędy kobiety przedstawiały w Nałęczowskim Ośrodku Kultury, Opolu Lubelskim, Radzyniu Podlaskim. Widowiska „Wigilia”, „Zaręczyny”, „Swaty”, „Wicie rózgi” podziwiało wiele widzów. KGW jest organizatorem uroczystości lokalnych np. Dnia Seniora. Ostatnia wielka uroczystość -50 lecie Koła, zgromadziła władze gminne, powiatowe i wojewódzkie. Podziękowania otrzymała Henia Saba ,wspaniała organizatorka pracy kobiet, silna indywidualność ze wspaniałym poczuciem humoru .Ogromny zapał, skuteczność działania zjednywały jej przyjaciół.
