Andrzej Markiewicz - ur. w 1956 roku w Skarżysku - Kamiennej. Studia wyższe w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie, gdzie w 1986 roku uzyskał dyplom magistra wychowania plastycznego w pracowni malarstwa i rysunku prof. Mieczysława Hermana oraz pracowni grafiki prof. Stanisława Góreckiego.
Zajmuje się rysunkiem, grafiką warsztatową , malarstwem. Twórczość swą prezentował na wielu wystawach indywidualnych (Kopenhaga, Kowno, Bańska Bystrzyca, Czeskie Budziejowice, Warszawa, Łódź, Kielce, Zakopane, Radom) a także wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą ( Dania, Niemcy, Holandia, Szwajcaria, Grecja, USA, Japonia, Litwa, Łotwa, Węgry, Ukraina, Słowacja, Czeska Republika). Profesor, Dziekan Wydziału Sztuki, Uniwersytetu Radomskiego. 2019 roku laureat Radomskiej Nagrody Kulturalnej.
Prace w zbiorach:
Państwowe Muzeum na Majdanku
Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu
Muzeum Rysunku Współczesnego w Lubaczowie
Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia
Muzeum Narodowe w Kielcach
Indiana River Community College,Virginia, Florida - USA.
Nagrody i wyróżnienia/między innymi/
Nagroda Kwartalnika Krytyki Artystycznej „POKAZ”
I Międzynarodowa Wystawa Miniatury, Częstochowa - II Nagroda regulaminowa
I Międzynarodowa Wystawa Miniatury, Częstochowa - II Nagroda regulaminowa
Przedwiośnie 24, Kielce – Grand Prix , Nagroda Marszałka Województwa Świętokrzyskiego
26.Ogólnopolska Wystawa Twórczości Pedagogów Plastyki - BWA Rzeszów - Grand Prix
28 Ogólnopolska Wystawa Twórczości Pedagogów Plastyki - I Nagroda, Rzeszów, BWA,
IX Międzynarodowa Wystawa Miniatury, Częstochowa - wyróżnienie honorowe
6. Miedzynarodowy konkurs na rysunek im. M.E.Andiollego - II Nagroda, Nałęczów,
7. Miedzynarodowy konkurs na rysunek im. M.E.Andiollego - wyróżnienie honorowe.
Istotą mojej twórczości jest kondensacja form polegająca na syntetyzowaniu i generalizowaniu doświadczeń, przeżyć, wrażeń – aż do punktu, w którym zaczynają one mówić nie o swej własnej odrębności, o swoim odrębnym istnieniu, ale stają się znakami ogólnych idei; przytaczając słowa Leszeka Brogowskiego:„ … pozwala dokonać przejścia od widzenia do poznania, albo jeszcze lepiej: pomaga uczynić widzenie rozumniejszym.”
Zabiegi te zbliżają powstałe prace, choć tworzone przy pomocy innego języka do dyskursu filozoficznego – pytania o byt, o to, co ogólne, co jednostkowe, do badania opozycji materialne – niematerialne, fizyczne – duchowe. Przemyślenia dotyczące problemu konstruowania postawy artystycznej wobec sytuacji i zjawisk z otaczającego świata….. spointuję słowami prof. Henryka Hoffmana: „Sztuka to nie nauka, a dociekanie istoty przekazu artystycznego bywa najtrudniejsze do słownej interpretacji. No bo jak tu opowiedzieć symfonię Bacha, albo objaśnić, nie banalizując artystycznego przesłania, np. wiersz Szymborskiej pt. ,,Dworzec”, lub wyeksplikować precyzyjnie szczególny klimat obrazków Nikifora? Zupełnie też nie jest możliwe przekonujące wykazanie związku dzieła sztuki z jakimś praktycznym jego zastosowaniem”
Andrzej Markiewicz
Foto: NOK